میوه های زندگی من و همسرم

میلاد عزیزم این عنوانی که کسب کردی برای من از آاقی گل هم باارزشتره. انشاله که سالم و تندرست باشی و هر روز شاهد موفقیتهات باشیم. انشااله که به آرزوهای قشنگت برسی! ...

ماهان قشنگم این روزها یه کم سرما خوردی و تب میکنی. امروز (97/12/11) گفتی نیرم مهد میخوام برم خونه باباجون امین. خودت رفتی شال و عینکت گذاشتی کلی با میلاد بهت خندیدیم. داداشی میگفت شبیه رضا صادقی شدی. خلاصه کلی اول صبح حالمونو خوب کرد. امروز میگفتی مامان، وقتی من کوچیک بودم تو همه  کارهای منو میکردی؟ گفتم: آره همه کاراتو میکردم گفتی: یه سال دیگه صبر کن من خودم همه ی کاراتو میکنم. کلی ذوقت کردم و حالمو خوب کردی!  عشقم،من ایمان دارم که هم تو و هم داداشت بچه های قدرشناسی خواهید بود. انشاله که سالم باشین و شاهد موفقیتهاتون باشیم من و بابایی! ...

تولد بابا مهدی سال 97 فداي هرسه تاتون عشقولياي من، خوشبختي من در بودن با شماست، تولدت مبارك مهدي عزيزم، در تمام لحظه هاي زندگي تو تنها تكيه گاه ما هستي، پس خييييلي مواظب خودت باش ...

اينم از شب يلداي، يلدايي ما.  خدايا شكرت به خاطر اين همه احساس خوب!!!    ...

تولد بابا مهدی و روز پدر - سال 95 بابا مهدی عزیز و باباجونای گلم روزتون مبارک تازه کیک تولد بابا را عمه فریده درست کرده بود ...

وقتی داداش میلاد مهد رسالت میرفت. این عکس را تو باغ شهرداری گرفتیم. مهر 93 ...

  ...

از وقتی که اینستاگرام اومد توی گذاشتن مطلب تو وبلاگ تنبلی کردم. الان بعد از گذشت تقریبا سه سال دلم تنگ شد برا وبلاگتون و تصمیم گرفتم همه ی اون مطالبی که تو پیج اینستا گذاشته بودم را منتقل کنم اینجا و مجداا تو وبلاگ مطلب بذارم

ماهانم پسر دوست داشتني من الان سه روزه كه بخاطر آفتي كه زير زبونت زده ديگه انگشت شستت را نميخوري. هرچند اين قضيه آفت حسابي اذيتت كرده و از غدا خوردن افتادي ولي خوشحالم به خاطر اينكه ديگه شست نميخوري! گل نازم به خاطر استقامتي كه داشتي بهت تبريك ميگم و إيمان دارم كه مايه افتخارم هستي و خواهي بود.    

29 تیر 95 ما 5 نفری که تو عکس مشخصه بودیم و یه دوچرخه و چن تا آدم اعصاب ندار راستش چون باباجونم یه کم ناخوش احوال بود نمیتونستیم بدو بدو بکنیم چون صدای بزرگترها درمیومد، از طرفی چون مبلای خونه باباجون نو بودن هم نمیتونستیم بریم تو اتاق پذیرایی قایم موشک بازی کنیم چون بازم صدای مامان جونم درمیومد، تو حیاط هم که میرفتیم رو ماشین باباجون سرسره بازی میکردیم بازم صدای باباجونم درمیومد. خلاصه چاره نداشتیم جز دوچرخه بازی! اونم یه دوچرخه بود و همه ما ! ولی کنار اومدن با خودمون بهتر از کنار اومدن با بزرگترها بود! اصلا من نمیدونم چرا بزرگترها اصلا ما رو درک نمیکنن ،همش میگن بشین، ندو، شیطونی نکن، جیغ نزن ....... ...